Καλό ταξίδι (dobra podróż) po Peloponezie

[Pixi]

Wracając na stały ląd zajeżdżamy jeszcze do Monemvasji. To jedyne miasto w Grecji położone w tak niesamowitej scenerii. Podjeżdżamy od południa poprzez niewysokie górki i nagle za kolejnym zakrętem szosy zaskakuje nas widok na morze z bardzo wysokim, na 300 metrów skalistym półwyspem o stromych ścianach. To do zbocza tej skały przytuliło się w  VI wieku miasto a na szczycie powstał obronny zamek.



Podejście do skały umożliwia niska grobla. Zbliżając się widzimy jedynie mur obronny wspinający się na zbocze i niewielką bramę.





Mały spacer po brukowanych, wąskich uliczkach dzielnicy zwanej Kastro prowadzi nas coraz wyżej. Wiekowe, solidnie murowane domy mają kolorowe fasady i okna w kwiatach. Często uliczki przedzielone są schodkami, tak że wjazd aut jest niemożliwy. Transport bagażu klientów hotelowych odbywa się na specyficznych taczkach na grubo ogumionych kołach.
Spacerujemy, zaglądamy do kolejnych kościołów bizantyjskich, schodzimy aż na mury otaczające miasto od strony morza. Nic dziwnego, że w XIII w. Monemvasia została zdobyta dopiero po 3 latach oblężenia, gdy obronców pokonał głód a nie wróg. Obecne mury pochodzą z późniejszego okresu zachowują jednak pierwotny ich plan.





Plątanina uliczek i murowanych, solidnych domów wspina się na zbocze skały, a na jej szczycie znajduje się jeszcze obszerny zamek, częściowo zrujnowany.





I tu już zapachniało nieuniknionym końcem wakacji. Najbliższe kilka dni spędzamy bardziej w aucie niż na plaży, korzystając z lokalnych dróg i autostrad aby dotrzeć do na czas do portu.



W dniu powrotu, w drodze na prom, olbrzymi, wiekowy żółw z przerośniętą skorupą  przeszedł nam przez drogę, na dobrą czy złą wróżbę ?