Durmitor czyli „góry drzemiące”

[Pixi]

Durmitor jest wapiennym, skalistym masywem górskim położonym na północy Czarnogóry, należy do Alp Dynarskich. Góry zajmują niewielki obszar ale sięgają wysoko, ponad 2500 m npm, najwyższy szczyt – Bobotov Kuk ma 2528 m wysokości. Od północy towarzyszą im „góry wklęsłe” czyli głęboki na 1900 m przełom rzeki Tara, przedłużający się jeszcze dalej na wschód. Obydwa objęte są „Parkiem Narodowym Durmitor”.

U jego wschodniego podnóża znajduje się niewielkie miasto Žabljak z niezbędną infrastrukturą turystyczną, a w okolicy jest kilka kampingów.
Do Žabljaka można dojechać z Plužine na drodze E762, poprzez Trsa i przełęcz Sedlo (1908 m npm) bardzo malowniczą drogą obserwując majestatyczną panoramę górskich szczytów.









Góry mają strome, nagie szczyty z ostrymi podejściami i mocno eksponowanymi ścianami. Brak w nich strumieni górskich. Wszystkie szlaki znakowane są tak samo i trzeba uważać na napisy na rozgałęzieniach. Podawane czasy przejścia są tylko czasami czystego marszu i trzeba brać poprawkę na jedzenie, fotografowanie, zawiązanie buta...

Jako bazę wypadową wybraliśmy kamping na południe od Žabljaka w Razvršje prowadzony przez  przewodnika i ratownika górskiego. Nowoczesny, z miejscem na namioty, kampery i pokojami do wynajęcia w piętrowych domkach.

Pierwsza wycieczka to spacer wokół Czarnego Jeziora, to tylko kilka kilometrów, ale nie całkiem  „po płaskim” bo do jeziora trzeba dojść szlakiem, który zaczyna się pod górkę. Znakowana czerwono-biało-czerwonymi paskami droga od kampingu wspina się pod górę, kluczy przez las aż dochodzi do deptakowej szosy nad jeziorem.



Jezioro stanowi miejsce rodzinnych spacerów, jest tu bar, tubylcy sprzedają jagody i maliny, pamiątki, można wypożyczyć rowery. Właściwie są to dwa jeziora, górne łączy z dolnym wąsiutki przesmyk, ponieważ poziom wody latem jest w nich niezbyt wysoki. Po zachodniej stronie góruje na horyzoncie zwalista, obła jak się wydaje sylwetka szczytów Medjeda.





Obchodzimy jezioro wokół od lewej, skrajem lasu, to około 4 km. Przy przewężeniu między górnym a dolnym jeziorem stoi zabawny „domek na kurzej nóżce”. Potem zaczyna się krótki odcinek drogi bardziej stromej i nawet są schody i lina. Na końcu przy mostku na Mlynskim potoku, odchodzi szlak do Zminjego jeziora, potem droga do osiedla Ivan Do i niedługo widać barek pod parasolami, kółko się zamyka. Po drodze wokół jeziora są tablice informacyjne o roślinach, zwierzątkach, zjawiskach krasowych.

Fundujemy sobie piwko, pogoda popsuła się i niebo pokryło chmurami, słychać poważne grzmoty. Wracamy pospiezszniz. Burza z gwałtowną ulewą dopada nas w drodze, spod kaptura ledwo widać rozmiękłą ścieżkę.