Peloponez - poszukiwanie antycznych murów Grecja wrzesień 2018

[Pixi]

Wakacje 2018 ; była A – Albania, była B – Bułgaria, przeskoczyliśmy parę liter i jest G – Grecja. Dokładniej Peloponez.

Opis : 1-tygodniowa podróż objazdowa autem z noclegami w namiocie na trasie : kanał Koryncki – Archea Epidavros – Nafplio – Leonidio – Moni Elonis – Monemvasia – Megalopolis – Tegea i Mantinea k/Tripoli – Nemea – brzeg zatoki Korynckiej – Patras.



Autostrada Ateny – Korynt prowadzi poprzez tereny przemysłowe, niezbyt miłe dla oka. Wielkie hangary, magazyny materiałów budowlanych, fabryki, warsztaty... A przecież jedziemy po miejscach tak ważnych w historii starożytnej, pozostały po nich nazwy : Elefsina, Megara ...
Dziś to nieciekawe podstoliczne miasteczka i osiedla.
Mijamy je szybko, przejeżdżamy przez most nad kanałem Korynckim, szybki rzut oka na jego pionowe, skaliste ściany i niebieską wodę 50 m niżej w dole, i zaraz skręcamy w kierunku Epidavros – jesteśmy na Peloponezie !





Podążamy na południe drogą wzdłuż wschodniego jego brzegu. Wielkie zabytkowe miejsca Peloponezu są ogólnie znane, teraz chcemy odwiedzić te mniej renomowane, omijane, skromniejsze, nie do końca jeszcze odkopane.
Ogólnie wiadomo, że w Epidorze jest antyczny teatr, jeden z największych w Grecji. A kto zna mały teatr w Archea Epidavros, małym miasteczku położonym w malowniczej zatoce nad samym brzegiem morza ?
Długi plac z rzędem butików z pamiątkami i restauracji po jednej stronie, ich zadaszonymi tarasami na środku, małym portem z boku i żwirkową plażą nad brzegiem morskim posiada wyjątkowy nastrój wakacyjnego, „dolce far niente”. Od niego wąska droga prowadzi poprzez gaje dojrzewających pomarańczy i z lekka dopiero czerwieniących się granatów na górkę do antycznego, niewielkiego teatru.





Tak wyglądał dawniej ...



Trwa odbudowa jego widowni bo miasto postanowiło nie tylko uszanować antyczny zabytek  ale przystosować go do kulturalnych projektów tak aby służył na koncerty i festiwale. Na razie wstęp jest wzbroniony, widać ułomki dwóch kolumn z odzysku, scena jest wyrównana a trybuny otrzymują nowe, marmurowe siedzenia. To skromne aktualnie miasteczko w starożytności, w VII - V w. p.n.e. było sanktuarium Asklepiosa, potem rozwiniętym miastem – „polis” w IV – II w. p.n.e. i aktywnym ośrodkiem chrześcijańskim w okresie bizantyjskim – V – VI wiek, jak świadczy o tym jego plan wystawiony na tablicy przy archeologicznych wykopkach.
Jak pomyślę, że kąpie się w tym samym miejscu gdzie kąpali się antyczni Grecy przybywający do świątyni Asklepiosa, choć na szczęście nie w tej samej wodzie, to nachodzą mnie filozoficzne myśli o przemijaniu i jednocześnie trwałości naszej kultury na Ziemi.

Widok na zatokę i pomarańczowe gaje



Znad morza jedziemy na zachód aby ponownie zobaczyć niebieskie wody morza w uroczym Nafplio, a następnie wzdłuż płytkiej zatoki i wschodnim brzegiem Peloponezu na południe.











Liczne piaszczyste plaże, w miarę pokonywanych kilometrów ustapiły miejsca rzadszym, kamienistym, a brzeg morski stał się górzysty i poszarpany. Dalsza jazda wzdłuż morza jest niemożliwa, wysokie, strome brzegi nie zezwalają na budowę żadnej nadmorskiej szosy ani zakładanie osiedli. Peloponez pokazuje swoją dzikość krajobrazu. Wspinamy się szosą aż pod czerwone skaliste góry otaczające niewielkie, spokojne miasteczko o tradycyjnej zabudowie - Leonidio. Ich skaliste ściany są chętnie wykorzystywane przez amatorów wspinaczki z całej Europy.