Podróż poprzez bułgarskie Rodopy tropem lisa …

[Pixi]

Ruszamy i my, opuszczając gościnne schronienie, w kierunku rodopskich jaskiń. Jest ich kilka dostępnych dwoma drogami od miejscowości Teszł. Najważniejsze to Jagodińska Pesztera  ze wspaniałymi naciekami i Djavolsko Garło ze względu na jej głębokość.

Zaczynamy od wjazdu do przełomu Bujnowskiej rzeki. Wąska, kręta droga przebiega raz po prawym raz po lewym brzegu potoku pośród pionowych, sięgających 350 m skał, miejscami jest nawet wcięta w skały. W najwęższym miejscu, patrząc do góry mam wrażenie, że one prawie stykają się tam w górze. Miejscowa legenda głosi, że zimą stada wilków z łatwością przeskakiwały z jednego brzegu wąwozu na drugi...







Po kilku kilometrach jesteśmy przy wejściu do Jagodinskiej Jaskinii. Zwiedzanie odbywa się w dużych grupach z przewodnikiem. Chętnych jest wielu, czekając, posilamy się na tarasie restauracji, dostępnej przez mostek nad potokiem.



Jaskinia ma 10 km długości i rozciąga się na pięciu poziomach, tylko jej część jest dostępna do zwiedzania a i tak trzeba pokonywać liczne schodki, mostki i przewężenia. Szata naciekowa jest bardzo bogata; wszędzie widać stalaktyty, stalagmity, draperie, o różnych formach, na koniec w małych basenach wodnych leżą śliczne, okrąglutkie perły jaskiniowe, tworzone przez wieki przez kapiącą wodę.





Temperatura wewnątrz jaskinii wynosi tylko 6°C, panuje duża wilgoć i drepczemy w błotku ponad pół godziny. Wyjście z jaskini znajduje się trochę dalej na południe niż wejście.







Szosa prowadzi jeszcze dalej, przez las do wsi Bujnovo, położonej tylko 2 km od granicy z Grecją. Wydłużona wioska „zakopana za górami” nad potokim, posiada więcej domów niż się spodziewaliśmy zobaczyć, starych i nowszych. Otacza ją las, są też łąki na zboczach jako pastwiska a stare bardzo duże stodoły z pomieszczeniami dla bydła na „parterze” świadczą o obfitości paszy, choć stad żadnych krów czy baranów nie widać ?





W Bujnowie umieszczono ośrodek „ przybliżania natury mieszczuchom”; obszerny, dający schronienie od złej pogody, drewniany pawilon z kątem kuchennym, stoły, ławy, miejsce na ognisko, obok plac zabaw dla dzieci i dziwaczne, drewniane koło z wagonikami do wznoszenia się jako rozrywka. Wokół są szlaki piesze i rowerowe. Idealne miejsce na piknik.



Jest to jednak strefa przygraniczna i auto policji krąży i obserwuje ....

Aby dostać się do następnej jaskinii, Diabelskiego Gardła, trzeba powrócić do Teszeł i wjechać w wąwóz Trigradzkiej rzeki.









Jaskinia to tylko olbrzymia, wysoka sala z szerokim  niby kominem w skałach, zwężającym się ku górze, w nim wodospad spadający z wysokości 42 m. Od wejścia na dole podchodzi się stromymi schodkami do małego otworu pomiędzy skałami i mostku nad spływającym strumieniem.



Legenda głosi, że to tędy schodził Orfeusz do Hadesu po ukochaną Eurydykę.

Niedaleko, w przełomie Trigradzkiej rzeki jest jeszcze Haramijska jaskinia.