Kotań
Dawna cerkiew greckokatolicka p.w. św. św. Kosmy i Damiana nazywana jest perłą łemkowskiej architektury, która w ostatnich latach odzyskuje swój blask. Nie jest znana dokładna data powstania cerkwi. Przypuszcza się, że zbudowano ją na przełomie XVIII i XIX w. ale też bardzo często jako datę budowy podaje się podaje się rok 1841 (taka data widnieje nad wejściem do babińca), nie wiadomo jednak, czy jest to faktyczna data powstania, czy być może pierwszy jej generalny remont.
Świątynia jest orientowana (prezbiterium jest zwrócone w kierunku wsch.) o konstrukcji zrębowej, w całości obita gontem. Posiada typową dla cerkwi łemkowskich konstrukcję trójdzielną z wyodrębnioną nawą, babińcem i prezbiterium. Wieża ma pochyłe ściany, izbicę oraz pozorną latarnię. Wokół wieży znajdują się zachaty. Nad nawą i prezbiterium dachy posiadają konstrukcję namiotową, są łamane i kryte gontem. Dzwon i żyrandol znajdują się w Desznicy. Cerkiew otacza drewniane ogrodzenie z kamienną podmurówką. Na teren cerkwi wchodzi się przez drewnianą bramkę z gontowym dachem.
Po prawdopodobnym remoncie w 1841 r. kolejne poważne prace wykonano pod koniec XIX w. w 1930 oraz w 1962 r. Wtedy to właśnie niszczejącą cerkiew rozebrano, a następnie po uzupełnieniu brakujących i zniszczonych elementów konstrukcyjnych na powrót złożono, zmieniając przy okazji poszycie dachu z blachy na gont. Na czas remontu zabrano do konserwacji ikonostas i pozostałe wyposażenie cerkwi.
Kolejny poważny remont trwał od 2001 r. zakupiono gont na naprawę wieży. W 2004 r. wyremontowano poszycie nawy i prezbiterium. Wykonawcą remontu był Józef Hronowski z Nowego Sącza. Po zakończeniu tego etapu prac przystąpiono do remontu ogrodzenia oraz rozpoczęto starania o powrót ikonostasu. W lipcu 2010 r. po 48 latach, 16 ikon z kotańskiego XVIII w. ikonostasu powróciło na swe pierwotne miejsce. Dziś można je oglądać całej swej okazałości.
Na terenie wokół cerkwi od 1963 r. z inicjatywy konserwatora zabytków zaczęto zbierać okoliczne, zniszczone krzyże, które stworzyły małe lapidarium okolicznej kamieniarki. W 2005 r. na jednym z kolejnych obozów kamieniarskich wykonano remont stojących wokół cerkwi krzyży.
Przed cerkwią stoi ogromna lipa, o której mówi się, że jest tak samo stara jak i cerkiew.
Wierna kopia kotańskiej cerkwi znajduje się skansenie łemkowskim we Lwowie.
Dawna cerkiew greckokatolicka p.w. św. św. Kosmy i Damiana nazywana jest perłą łemkowskiej architektury, która w ostatnich latach odzyskuje swój blask. Nie jest znana dokładna data powstania cerkwi. Przypuszcza się, że zbudowano ją na przełomie XVIII i XIX w. ale też bardzo często jako datę budowy podaje się podaje się rok 1841 (taka data widnieje nad wejściem do babińca), nie wiadomo jednak, czy jest to faktyczna data powstania, czy być może pierwszy jej generalny remont.
Świątynia jest orientowana (prezbiterium jest zwrócone w kierunku wsch.) o konstrukcji zrębowej, w całości obita gontem. Posiada typową dla cerkwi łemkowskich konstrukcję trójdzielną z wyodrębnioną nawą, babińcem i prezbiterium. Wieża ma pochyłe ściany, izbicę oraz pozorną latarnię. Wokół wieży znajdują się zachaty. Nad nawą i prezbiterium dachy posiadają konstrukcję namiotową, są łamane i kryte gontem. Dzwon i żyrandol znajdują się w Desznicy. Cerkiew otacza drewniane ogrodzenie z kamienną podmurówką. Na teren cerkwi wchodzi się przez drewnianą bramkę z gontowym dachem.
Po prawdopodobnym remoncie w 1841 r. kolejne poważne prace wykonano pod koniec XIX w. w 1930 oraz w 1962 r. Wtedy to właśnie niszczejącą cerkiew rozebrano, a następnie po uzupełnieniu brakujących i zniszczonych elementów konstrukcyjnych na powrót złożono, zmieniając przy okazji poszycie dachu z blachy na gont. Na czas remontu zabrano do konserwacji ikonostas i pozostałe wyposażenie cerkwi.
Kolejny poważny remont trwał od 2001 r. zakupiono gont na naprawę wieży. W 2004 r. wyremontowano poszycie nawy i prezbiterium. Wykonawcą remontu był Józef Hronowski z Nowego Sącza. Po zakończeniu tego etapu prac przystąpiono do remontu ogrodzenia oraz rozpoczęto starania o powrót ikonostasu. W lipcu 2010 r. po 48 latach, 16 ikon z kotańskiego XVIII w. ikonostasu powróciło na swe pierwotne miejsce. Dziś można je oglądać całej swej okazałości.
Na terenie wokół cerkwi od 1963 r. z inicjatywy konserwatora zabytków zaczęto zbierać okoliczne, zniszczone krzyże, które stworzyły małe lapidarium okolicznej kamieniarki. W 2005 r. na jednym z kolejnych obozów kamieniarskich wykonano remont stojących wokół cerkwi krzyży.
Przed cerkwią stoi ogromna lipa, o której mówi się, że jest tak samo stara jak i cerkiew.
Wierna kopia kotańskiej cerkwi znajduje się skansenie łemkowskim we Lwowie.