forumbis.voyageforum.pl - Forum miłośników podróży, relacje, fotografie, porady

Górzysty, lesisty region położony na północny wschód, około 20 km od Luxemburga, stolicy Księstwa Luxemburg. Mimo, że wysokość terenu przekracza zaledwie 400 m npm można tu zobaczyć zadziwiający krajobraz; malowniczne, piaskowcowe skały rzeźbione przez miliony lat erozji, groty i wodospady. Najciekawsza jest wąska dolina, przełom prawie, niewielkiej rzeki Czarny Ernz. Jej wody przez miliony lat drążyły skalistą powierzchnię ziemi wcinając się coraz głębiej, tworząc wąskie przesmyki, przepaściste wąwozy i rzeźbiąc skały nadając im niesamowite formy. Wzdłuż rzeki prowadzi wijąca się zakrętami szosa.

Pewnego, słonecznego, marcowego dnia, zachęceni ciepłym powiewem wiosny zdecydowalismy się na taką 1-dniową wycieczkę.





Prawie zaraz po wjeździe widać wysokie, obłe, szare, warstwowe skały prześwitujące pomiędzy bezlistnymi wczesną wiosną drzewami na stromych, brunatnych od zeszłorocznych liści zboczach.







W miejscu Loschbour mały parking i tablica informacyjna uświadamia nam, że ten region był zamieszkiwany przez naszych przodków już po ostatnim zlodowaceniu, kilka tysięcy lat temu. Za schronienie służyły im groty, za pożywienie... upolowana zwierzyna i uzbierane płody leśne. Świadczy o tym znaleziony grobowiec ze szkieletem uważanym za „najstarszego Luksemburczyka” oraz jeszcze starsze ślady pochówków (kremacji).





Liczne szlaki turystyczne, doskonale znakowane, dają mozliwość poznania osobliwości regionu podczas pieszych wycieczek.







Przy parkingu zabawna tablica zachęca : „wrzuć śmieci do śmietnika”, wyraźnie skuteczna, te góry są czyste !



Wybieramy jeden ze szlaków, prowadzi zboczem góry powyżej rzeki Czarny Ernz pomiędzy skałkami aż do starego murowanego mostu z XIX wieku. Z niego widać w dole malowniczą kaskadę Schéissendëmpel spadającą z hukiem trzema strumieniami poprzez  głębokie wyżłobienia w skałach.















W pobliskiej osadzie Mullerthal jest „wszystko” co potrzeba turystom; schronisko, hotelik, restauracja, nawet bezpłatna wpożyczalnia sprzętu (buty, kurtki, kije ...).
                         
                                             C.D.N.

Mullerthal   cz. 2

Jadąc dalej krętą szosą przez las w stronę miasta Echternach, po kilku kilometrach wysokie skały zdają się blokować przejazd.





To jest Wilcze Gardło, szosa przecina rozgałęzione pasmo skał prawie stykających się w górze.



W wielu miejscach na skałach widać dziwne „wzorki”, świadczą one o procesie tworzenia się gór powstałych z dna morskiego wypiętrzonego w trakcie ruchów górotworczych.



Drzewa doskonale wykorzystały szczeliny z odrobiną ziemi, wilgoci i oplatając korzeniami skały wrastały w nie latami, niekiedy osiągając potężne rozmiary.









Dalszy ciąg zwiedzania regionu można odbyć różnymi drogami.

Można zajechać do miasta Echternach a potem kierując się na północ wzdłuż granicy luxembursko-niemieckiej, nad rzeką Sûre pojechać w kierunku Diekirch.

Można też zawrócić w Wilczym Gardle aby pozostać w lesistym, górzystym regionie i boczną drogą dojechać do Beaufort. Wybieramy ten leśny, ciekawszy wariant drogi. Niespodziewanie, za kolejnym zakrętem znowu trafiamy na grupę podobnych skał. Obok jest wiata, stół i ławy na piknik, korzystamy !









W Beaufort, niewielkim miasteczku szukamy ruin ciekawego zamku. Z reguly zamki budowano na wysokich wzgórzach, naturalnie obronnych. Tutaj tablica informacyjna wskazuje zjazd w dół wąskimi uliczkami. Dezorientacja ? nasza pomyłka ?  Nie !
Zamek znajduje się na skraju lasu, na dnie dolinki, doskonale ukryty pomiędzy skałami, ukazuje się dopiero za ostatnim zakrętem drogi.



Dokładniej są tu dwa obiekty; średniowieczny (XI – XII w.) zamek o masywnych, okrągłych basztach, broniony wysokimi murami i otoczony niegdyś fosą, rozbudowany w XVI w. z dodaniem skrzydła renesansowego, o czym świadczą okna w górnej partii budynku.



Średniowieczny zamek opuszczony w XVIII w. popadł częściowo w ruinę. Kolorowe szybki w renesansowych oknach zastapil błękit nieba, wyszczerbione baszty potraciły koronujące je blanki, mur kurtynowy prawie się rozsypał. Przyznam jednak, że jest to bardzo romantyczny obiekt warty obejrzenia.

Taki widok z okien mieli mieszkańcy średniowiecznego zamku.



W XVII w. nowy właściciel wybudował renesansowy pałac powyżej na zboczu nad jeziorem.



Aby objechać region Mullerthal od zachodu trzeba opóścić Beaufort którąkolwiek drogą, dojechać do głównej szosy nad rzeką Sûre a potem skręcić na południe w dolinę rzeki Biały Ernz. Rzeka rozlewa się szeroko pośród pól i pastwisk, woda jak lustro odbija światło nieba a tafla wody przybiera biały kolor. Góry ustapiły miejsca terenom badziej płaskim, skały widać już tylko sporadycznie na horyzoncie.

Na drodze powrotnej do Luxemburga jest jeszcze jeden zamek średniowieczny w miasteczku Larochette. Tym razem zamek wybudowano na bardzo wysokiej skale a miasto rozłożyło się nisko w dole, prawie w wąwozie. Ciasnota miejsca powoduje, że obecnie z miasta trudno dostrzec zamek ukryty za wysokimi domami a z zamku nie widać miasta u jego stóp.

Późna popołudniowa pora nie pozwoliła nam na dokładniejszą eksplorację miejsca i fotki zamku nie ma....